W Dziejach Apostolskich 27 znajduje się wspaniała opowieść o apostole Pawle. Płynął statkiem wraz z załogą, gdy nagle „od strony wyspy spadł gwałtowny wiatr [przypominający tajfun]” (w. 14, AMP). Paweł i jego towarzysze przez kilka dni zmagali się z nawałnicą, „miotała nimi gwałtowna burza” (w. 18, BT) i musieli wyrzucić osprzęt statku za burtę. Ostatecznie nie mieli jedzenia, byli głodni, samotni – pozornie bez nadziei.
I wtedy wśród ocalałych stanął Paweł i rzekł do nich:„(…) wzywam was, abyście byli dobrej myśli; bo nikt z was nie zginie, tylko statek” (w. 22), „Bądźcie więc dobrej myśli, bo ufam Bogu, że będzie tak, jak mi powiedziano” (w. 25; BT).
Jak Paweł mógł w środku strasznej burzy prosić ludzi, by „byli dobrej myśli”, przyjęli dobre nastawienie? Ponieważ wierzył w swoim sercu, bez wątpienia, że: „będzie tak, jak mi powiedziano”. Uwielbiam ten fragment! To świetna ilustracja potęgi wiary w Boga w chwilach, gdy wszystko wydaje się być stracone. I my również możemy posiąść tę samą wiarę, którą miał Paweł, jeśli zwalczymy wszelkie wątpliwości.
Wszyscy przechodzimy w życiu przez burze. Niektóre z nich są boleśniejsze i trudniejsze, ale wszyscy stawiamy czoła próbom i uciskom. Właśnie dlatego otrzymaliśmy dar wiary. List do Efezjan 6: 16 nazywa ją tarczą, dzięki której zdołamy zgasić wszystkie rozżarzone pociski diabła. Takim „rozżarzonym pociskiem” jest między innymi wątpliwość, która próbuje atakować naszą wiarę.
Zwykle wątpliwości przychodzą, gdy już podjęliśmy jakąś decyzję. W Liście Jakuba 1: 6 Biblia mówi, że„Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam” (BT). Tego rodzaju wewnętrzne rozdarcie rodzi poczucie nieszczęścia; trudno jest wówczas określić, w co tak naprawdę się wierzy. Właśnie w takich chwilach możemy wybrać, czy będziemy wierzyć Bogu, czy wrogowi… Bogu, czy własnym uczuciom… Bogu, czy temu, co mówią inni ludzie… Bogu, czy okolicznościom życiowym…
Gdy atakuje nas zwątpienie, musimy podnieść tarczę wiary. Robimy to, gdy otwieramy usta i wypowiadamy Słowo Boże, zamiast szemrać i narzekać na problem. Gdy wypowiadamy Słowo, modlimy się i postępujemy zgodnie z Nim, wówczas uwalniamy wiarę. Zatem, gdy przychodzą trudne chwile, otwórz usta i powiedz: „Wierzę, że będzie tak, jak powiedział mi Bóg!”.
Może wątpisz w to, że możesz usłyszeć głos Boga. Dzieje się tak dlatego, że na ogół jesteśmy bardziej niepewni siebie niż niepewni Pana. Nie mówię o tym, że masz wyraźnie usłyszeć głos dochodzący z Niebios; mówię o wewnętrznej świadomości, poczuciu w sercu, że coś jest dobre lub złe. To jest właśnie cichy, łagodny głos Boga. Wszyscy wierzący słyszą go w swoim sercu, ale wielu nie ma w sobie wystarczająco dużo pewności, by mu zaufać.
Biblia mówi w Liście Jakuba 1: 5, że jeśli potrzebujemy mądrości, możemy pójść do Boga i poprosić Go o nią, a On da ją nam „chętnie i bez wypominania” (BW). Oznacza to, że Bóg jest wierny nawet, gdy my jesteśmy niedoskonali, i że da nam to, czego potrzebujemy, jeśli poprosimy Go o pomoc. On nas kocha, błogosławi nam i używa nas, ponieważ jest wierny! I nigdy nie możemy w to wątpić.
Dzięki relacji z Bogiem nauczyłam się, że On nie oczekuje, bym była doskonała; On chce, żebym robiła wszystko, by pełnić Jego wolę i podejmować kroki w wierze, gdy mnie prowadzi dzięki Swojemu Słowu i natchnieniom, które wlewa w moje serce. Pamiętaj, Bóg chce, byś złożył w Nim swoją ufność. On naprawdę pragnie przemawiać bezpośrednio do ciebie i prowadzić Cię do realizacji planu, jaki przygotował dla Twojego życia. Nie bój się więc wyruszyć i iść za głosem serca. Jeśli popełnisz błąd, wyciągniesz z Niego lekcję, i możesz iść dalej. Właśnie na tym polega chodzenie w wierze i zdobywanie wiedzy i pewności, i wszyscy mamy to robić.
Pragnę zachęcić cię, byś każdy dzień rozpoczynał od osobistych wyznań wiary, które wzmocnią twoją wiarę i pewność w Bogu. Musimy składać oświadczenia takie, jak: „Bóg mnie kocha. Chce mówić do mojego serca. Mogę słyszeć Boga. On jest wierny i poprowadzi mnie do zwycięstwa. Wierzę, że będzie tak, jak powiedział mi Bóg!”. Dzięki Bożej łasce możemy być odważni w wierze i pokonać każdy atak wątpliwości, gdy naszym życiem miotają burze.