«Այսպիսի հույսը երբեք չի հիասթափեցնում, չի մոլորեցնում կամ չի ամաչեցնում, որովհետև Աստծո սերը փռված է մեր սրտերում Սուրբ Հոգու միջոցով, որ տրվեց մեզ»: —Հռոմեացիների 5.5
Անհնար է, որ մարդկային սերը լինի ոչ պայմանական, ինչպես Աստծո սերն է: Բայց իբրև Հիսուս Քրիստոսում հավատացյալներ՝ մենք ունենք Աստծո սերը մեր ներսում: Մենք կարող ենք թողնել, որ այդ սերն ազատորեն հոսի՝ առանց պայմանների: Մեր սերը ձախողվում է, բայց Աստծունը՝ ոչ: Մեր սերը վերջանում է, բայց Աստծունը՝ ոչ:
Երբեմն ես հայտնաբերում եմ, որ թեև ես անկարող եմ մարդուն սիրել իմ սեփական ուժերով, բայց կարող եմ սիրել նրան Աստծո սիրով: Աստծո ճշմարիտ սերը կախված չէ զգացմունքներից. այն հիմնված է որոշման վրա: Այն հիմնված չէ այն բանի վրա, թե տվյալ մարդն արժանի է դրան, թե ոչ: Ու այն միանգամայն ազատում է մարդկանց՝ տալով կարողություն սիրելու՝ առանց հարցնելու, թե արդյոք այդ մարդն արժանի է դրան, թե ոչ:
Մարդկային սերը կախված է զգացմունքներից: Մարդը սիրում է այլ մարդկանց, որովհետև նրանք լավ են եղել իր հանդեպ, կամ առաջինը նրանք են սիրել իրեն: Այդպիսի սերը գալիս ու գնում է:
Աստծո սերը բոլորովին այլ է: Այն հիմնված չէ որևէ բանի վրա՝ բացի Աստծուց: Երբ ընդունում ենք Քրիստոսին՝ որպես մեր Փրկչի, Աստծո սերը սփռվում է մեր սրտերի մեջ Սուրբ Հոգու միջոցով: Թափի՛ր այսօր Աստծո սերն ուրիշների վրա:
Աղոթքի սկիզբ
Աստվա՛ծ, իմ սերը կարող է սպառվել, բայց Քոնը՝ երբեք: Ես կշարունակեմ քաշել Քո անվերջ սերը, որպեսզի կարողանամ այն տալ ուրիշներին՝ առանց անհանգստանալու՝ նրանք արժանի են դրան, թե ոչ: