«… و امّا شما ای برادران، هرگز از انجام کار درست خسته نشوید. » (دوم تسالونیکیان ۳: ۱۳ )
همۀ ما در دوران مختلف با ناامیدی روبه رو می شویم و باید با آن کنار بیاییم. هیچ شخصی وجود ندارد که اتفاقات زندگیش، آن گونه که می خواهد یا انتظار دارد، پیش برود.
وقتی همه چیز طبق برنامۀ ما پیش نم یرود یا موفق نمی شویم، اولین احساسی که داریم، ناامیدی است. این طبیعی است. احساس ناامیدی مشکلی ندارد. اما باید بدانیم که با این احساس باید چه کار کنیم، در غیر این صورت این امر به یک مسئله جدی تر تبدیل خواهد شد.
ما نمی توانیم در دنیا بدون تجربه ناامیدی زندگی کنیم، اما در عیسا همواره می توانیم دوباره مجهز شویم. پولس رسول درس مهمی را که در زندگی آموخته بود، چنین بیان م یکند که گذشته را به فراموشی بسپارید و به سوی آنچه در پیش است، خود را به جلو بکشانید! (فیلیپیان ۳: ۱۳ – ۱۴ )
هنگامی که ناامید می شوید، بلافاصله مجهز شوید، این دقیقاً همان کاری است که باید انجام دهیم. باید دلایل ناامیدی را کنار گذاشته و به سوی آنچه خدا برایمان در نظر دارد، پیش رویم. ما چشم انداز، برنامه، ایده و دورنمای جدید و ذهنیت تازه ای یافته ایم که باید بر آن تمرکز کنیم. باید تصمیم بگیریم که پیش رویم!
هر روز یک شروع کاملاً تازه است! می توانیم ناامیدی های دیروز را کنار بگذاریم و به خدا فرصت دهیم امروز کار شگفت انگیزی برایمان انجام دهد!