Me anë të Jezusit, pra, le t’i ofrojmë vazhdimisht Perëndisë një flijim lavdie, domethënë frytin e buzëve që rrëfejnë emrin e tij (HEBRENJVE 13:15)
Ne shpesh e interpretojmë “flijimin e lavdërimit”, të përmendur në vargun për sot, se nuk do të thotë asgjë më shumë se të lavdërojmë Zotin kur nuk kemi dëshirë ta lavdërojmë Atë, dhe ky sigurisht mund të jetë një lloj flijimi. Por, unë besoj se shkrimtari i Hebrenjve në fakt po i referohet sistemit të flijimit të Dhiatës së Vjetër që kërkonte gjakun e kafshëve për të shlyer mëkatet e njerëzve.
Megjithatë, ne jetojmë në kohët e Dhiatës së Re, kur nuk kemi më nevojë të vendosim dele, dhi dhe dema të therur në një altar. Në vend të kësaj, flijimi – oferta – që Perëndia dëshiron nga ne sot është të dëgjojë fjalë të drejta që dalin nga goja jonë. Ashtu si tymi dhe aroma e flijimeve të kafshëve u ngjitën përpara fronit të Tij nën Besëlidhjen e Vjetër, lavdërimi nga zemrat tona ngrihet si një flijim para Tij sot. Tek Hebrenjve 13:15, Zoti po thoshte me të vërtetë: “Flijimi që dua tani është fryti i buzëve tuaja që më pranojnë me mirënjohje”.
Ne duhet ta zbatojmë këtë varg në jetën tonë të përditshme, duke u siguruar që të themi lavdërimet e Perëndisë në çdo rast. Ne duhet t’u tregojmë njerëzve për të gjitha gjërat e mëdha që Ai po bën për ne; ne duhet ta falënderojmë Atë dhe t’i themi se e duam Atë. Në zemrat tona dhe me gojën tonë duhet të themi vazhdimisht: “Zot, të dua. Faleminderit shumë për gjithçka që po bën në jetën time. Zot, të lavdëroj që kujdesesh për gjithçka që më shqetëson sot.” Ne duhet të jemi njerëz të lavdërimit, duke e pranuar Perëndinë “vazhdimisht dhe në çdo kohë”, duke i ofruar vazhdimisht Atij flijimin e lavdërimit.
FJALA E PERËNDISË PËR SOT: Lavdëroni Perëndinë sa më shpesh të mundeni sot.