خشمگین باشید، اما گناه مکنید. مگذارید روزتان در خشم به سر رسد، و ابلیس را مجال ندهید.
– افسسیان 4: 26 و 27
آیا خشم به طور کامل گناه است؟ نه، اما در مواقعی هم گناه محسوب می شود. حتی
خود خدا هم خشمی نیکو علیه گناه، بی عدالتی و سرکشی دارد. خشم بعضی مواقع در
خدمت اهداف نیکو است، و لازم نیست که شما آن را همیشه یک گناه تلقی کنید.
قطعا همه ما احساسات نا خوشایندی هم پیدا می کنیم، برای همین هم خداوند به ما میوه
خویشتنداری را عطا کرده است. این که شما برای انجام کاری وسوسه شوید گناه نیست.
گناه زمانی اتفاق می افتد که شما هیچ مقاومتی نمی کنید و می گذارید رفتارتان تبدیل به گناه
بشود. به همین ترتیب خشمگین بودن همیشه گناه نیست، اما این حس می تواند شما را به
رفتاری گناه آلود هدایت کند.
گاهی اوقات خداوند اجازه می دهد ما احساس خشم داشته باشیم تا بتوانیم حدود
خودمان را بهتر تشخیص بدهیم و شناخت بهتری از خود پیدا کنیم. حتی اگر در زندگیمان
با یک بی عدالتی واقعی روبرو شویم، نباید خشم خود را به شکلی نا مناسب بروز بدهیم.
باید از خودمان محافظت کرده و اجازه ندهیم خشم، ما را به گناه بکشاند.
افسسیان 26:4 به ما می گوید، خشم بگیرید، اما گناه نکنید. خشم شما الزاما گناه نیست،
اما شما باید مطمئن شوید که خشمتان تحت کنترل و در مسیر اراده خداست. تا تبدیل به
رفتاری گناه آلود نشود.
بیایید با هم دعا کنیم
خدایا، کمکم کن تا با خشم به شکلی مناسب روبرو شوم و اجازه ندهم در من تبدیل به رفتاری گناه
آلود شود. من کنترل خشم خود را به تو می سپارم و به تو اعتماد دارم که همه چیز به جهت خیر
من اتفاق خواهد افتاد.