بیایید نزد من، ای تمامی زحمتکشان و گرانباران، که من به شما آسایش خواهم بخشید. یوغ مرا بر دوش گیرید و از من تعلیم یابید، زیرا حلیم و افتاده دل هستم، و در جانهای خویش آسایش خواهید یافت. چرا که یوغ من راحت است و بار من سبک. – انجیل متی 11 : 28 – 30
در اولین روزهایی که با خداوند راه می رفتم، خیلی مشتاق بودم تا به او خدمت کنم، پس برای هر چیزی که حتی کمی برایم جالب بود ثبت نام می کردم. یکی از نتایجش این بود که خیلی سریع متوجه شدم دقیقا برای چه کاری مسح شده ام. به خاطر زندگی پر مشغله ام، با خداوند وقت نمی گذراندم من کارهای خوبی برای خدا انجام می دادم، اما به گونه ای که او را در طی این مسیر در نظر نمی گرفتم. در نتیجه بعد از مدتی احساس فرسودگی و نا امیدی کردم زیرا کاری که انجام داده بودم تلاش جسمانی بود.
« تلاش جسمانی » کارهایی است که ما بدون استفاده از قدرت خداوند انجام می دهیم. آنها سخت هستند، آنها ما را خشک می کنند و نه لذتی دارند و نه تکمیل می شوند. آنها قطعا کارهای خوبی هستند، اما کارهای خدا نیستند.
مردم می توانند به معنی واقعی کلمه وقتی با توان خودشان مشغول فعالیت های مذهبی برای خدمت خداوند هستند خسته و فرسوده شوند. اما عیسی برای ما نمرد تا به صورت بی وقفه فعالیت داشته باشیم…او مرد تا بتوانیم از طریق او با خداوند یکی باشیم، و بتوانیم یک رابطه عمیق و صمیمی با پدر، پسر و روح القدس داشته باشیم.
آیا امروز می خواهید برای این که حقیقتا با خداوند باشید بعضی از تلاشهای جسمانی تان را کنار بگذارید؟
بیایید با هم دعا کنیم
خداوندا من متوجه شده ام انجام دادن کارهای خوب جایگزین شناخت تو نمی شود. کمکم کن تا آرامشم را در تو بیابم و فعالیت های بی ثمر خود را کنار گذاشته و با تو وقت بگذرانم.