«آنگاه خدا گفت: انسان را به صورت خود و شبیه خودمان بسازیم، و او بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چارپایان و بر همۀ زمین و همۀ خزندگانی که بر زمین می خزند، فرمان براند. » (پیدایش ۱: ۲۶ )
در پیدایش ۱: ۲۶ ، وقتی خدا گفت انسان را … شبیه خودمان بسازیم، مقصود او ویژگی های جسمانی نبود، بلکه به شباهت شخصیتی اشاره م یکرد. ما خلق شده ایم تا بازتا بدهنده ذات و شخصیت او باشیم؛ هما نطوری که در عیسای مسیح بازتاب یافت.
بزرگترین هدف هر ایماندار، شباهت یافتن به مسیح است. والاترین خواندگی ما در زندگی همین است. مایهٔ شعف است که بدانیم آنقدر می توانیم در رابطهٔ خود به خداوند نزدیک شویم که مانند عیسا با شرایط مختلف رو ب هرو شویم و با مردم هما نطوری رفتار کنیم که او رفتار کرد. هدف ما این است کارهای خود را مانند عیسا انجام دهیم.
عیسا نمونهٔ ماست. در یوحنا ۱۳ : ۱۵ ، او پس از شستن پای آنها به عنوان خدمتگزار به آنها گفت: «من با این کار، سرمشقی به شما دادم تا شما نیز همان گونه رفتار کنید که من با شما کردم ». هر روز و به هر طریقی، باید به عیسا بنگریم و از سرمشقی که در کلام خدا تعیین نموده، پیروی نماییم.
خدا به فیض خود با هر یک از ما کار می کند تا به جایی برسیم که بتوانیم در هر موقعیت از زندگی هما نطور که عیسا عمل کرد، عمل نماییم.