Kush është sot i gatshëm ta mbushë dorën e tij për t’ia kushtuar Zotit?(1KRONIKAVE 29:5)
Të krishterët bëhen të rrezikshëm për armikun kur fillojnë të jetojnë jetë të shenjtëruara që i janë kushtuar plotësisht dhe dedikuar plotësisht Perëndisë. Ky lloj përkushtimi do të thotë që ne i ofrojmë Perëndisë gjithçka që jemi dhe kemi; nuk mund të mbajmë asgjë. Kur e përkushtojmë veten, ne e ftojmë Perëndinë të na flasë dhe të merret me ne për çdo fushë që Ai zgjedh të trajtojë në jetën tonë.
Nëse me të vërtetë jemi seriozë për t’u veçuar për përdorimin nga Perëndia, duhet të pyesim veten nëse ka ndonjë fushë të jetës sonë të cilën ne po ia mbajmë Perëndisë. Çfarë vendesh të vogla sekrete të fshehura kemi në zemrat tona? Cilat janë gjërat për të cilat ne themi, “Epo, Zot, Ti mund të kesh gjithçka përveç kësaj” ose “Oh, jo, Zot! Nuk jam gati për këtë!” ose “Zot, thjesht mos e prek akoma atë marrëdhënie”, ose “Zot, thjesht mos më kërko të mos e bëj këtë”? Shenjtërimi i plotë nuk do të thotë: “Zot, unë do të lexoj Biblën time çdo ditë; do të mësoj përmendësh vargje dhe do ta fsheh Fjalën Tënde në zemrën time dhe do të lutem shumë orë në ditë, por të lutem mos më kërko të heq dorë nga vesi im i vogël i preferuar!” Jo, përkushtimi i plotë do të thotë me gjithë zemër: “Të jap veten – tërësisht – Ty, Zot. Më fol dhe më thuaj çfarë dëshiron.”
Nuk dua të tingëlloj sikur duhet të presim që Zoti të na heqë gjithçka që na pëlqen, sepse Ai nuk do ta bëjë këtë. Por, gjithçka duhet të jetë në dispozicion të Tij. Ai duhet të bëjë zgjedhjen se çfarë është vërtet e mirë për ne dhe çfarë jo; detyra jonë është t’i besojmë Atij plotësisht.
FJALA E PERËNDISË PËR SOT: Ji plotësisht në gatishmëri për Perëndinë, duke mos lënë asgjë pa ia dorëzuar Atij.