Por Zoti qe me Jozefin dhe u tregua dashamirës ndaj tij, duke bërë që t’i hynte në zemër drejtorit të burgut. Zanafilla 39:21
Edhe pse Jozefi u ndëshkua padrejtësisht për shkak se u burgos për diçka që nuk e kishte bërë, Zoti ishte me të, duke i dhënë favor të mbinatyrshëm dhe duke u kujdesur për të. Ai vërtetoi se një person vërtet nuk është në gjendje shumë të keqe, edhe nëse përfundon në burg, nëse Zoti i jep favor.
Pavarësisht se çfarë ndodh me ne në jetë, ne mund të kemi favor te Perëndia dhe te njerëzit e tjerë (Luka 2:52). Por si shumë gjëra të mira në jetë, vetëm për shkak se diçka është e disponueshme për ne nuk do të thotë se ne do ta marrim atë. Zoti na vë në dispozicion shumë gjëra që nuk i marrim dhe nuk i gëzojmë kurrë, sepse nuk e aktivizojmë kurrë besimin tonë.
Për shembull, nëse ne shkojmë në një intervistë pune duke rrëfyer frikën dhe dështimin, ne do të jemi pothuajse të sigurt që nuk do ta fitojmë atë vend pune. Në anën tjetër, edhe nëse ne aplikojmë për një punë për të cilën ne e dimë që nuk jemi plotësisht të kualifikuar, ne sërish mund të shkojmë me siguri, duke besuar që Perëndia do të na japë favor në çdo situatë që është sipas vullnetit të Tij.
Perëndia nuk dëshiron që të jemi të frikësuar ndaj vështirësive që hasim në jetë. Ai është në kontroll, dhe Ai do t’i zgjidhë gjërat për të mirën tonë nëse ne e duam dhe i besojmë Atij.
Jozefi mbajti një qëndrim të mirë në një situatë të keqe. Ai kishte një “qëndrim besimi” dhe Perëndia i dha atij favor.