Të bëj thirrje, pra, para së gjithash, që të bëhen përgjërime, lutje, ndërhyrje dhe falënderime për të gjithë njerëzit, 1 TIMOTEUT 2:1
Dashuria dhe pranimi janë nevoja universale që njerëzit kanë. Kjo përfshin njerëzit në jetën tonë. Nëse kërkojmë që njerëzit të ndryshojnë për të qenë më shumë të ngjashëm me ne ose të përshtaten me dëshirën tonë, ne po vendosim një tendosje të jashtëzakonshme mbi këto marrëdhënie.
Mbaj mend vitet kur u përpoqa me furi të ndryshoja burrin tim, Dejvin, dhe secilin prej fëmijëve tanë në mënyra të ndryshme. Ato ishin vite zhgënjyese, sepse pavarësisht se çfarë u përpoqa, nuk funksionoi. Përpjekjet e mia për të ndryshuar njerëzit që doja nuk po i ndihmonin gjërat. Në fakt, shpesh i bëja gjërat edhe më keq.
Si njerëz, të gjithë ne kërkojmë hapësirë, ose liri, për të qenë ata që jemi krijuar për të qenë. Ne duam të pranohemi ashtu siç jemi. Ne nuk duam që njerëzit të na japin mesazhin, qoftë edhe në mënyrë delikate, se ne duhet të ndryshojmë në mënyrë që të miratohemi ose të na duan. Kjo nuk do të thotë që ne e pranojmë mëkatin tek njerëzit e tjerë dhe thjesht e durojmë atë. Thjesht do të thotë se mënyra për të ndryshuar është lutja, jo presioni. Nëse i duam njerëzit dhe lutemi për ta, Zoti do të punojë.
Që ndryshimi të zgjasë, ai duhet të vijë nga brenda jashtë. Vetëm Zoti mund ta shkaktojë atë lloj ndryshimi të zemrës.
Bezdisja nuk është një mjet efektiv për ndryshim. Vetëm lutja dhe dashuria e Zotit do ta bëjnë punën.