«جلال باد بر او که می تواند به وسیلۀ آن نیرو که در ما فعال است، بی نهایت فزون تر از هرآنچه بخواهیم یا تصور کنیم، عمل کند. » (افسسیان ۳: ۲۰ )
افسسیان ۳: ۲۰ ، آیه ای پر قوت است که قادر بودن خدا را بیان م یکند، قدرتی بی نهایت فزون تر از آنچه من و شما جرات بیابیم و انتظارِ داشتن، طلبیدن یا حتا فکر کردن به آن را داشته باشیم. ما می توانیم دعا کنیم و با ایمان و اعتماد از او درخواست نماییم. اما این خداست که کار را انجام م یدهد، نه ما. او چطور این کار را می کند؟ بر طبق ]یا توسط[ قدرت ]یا فیض خدا[ که در ما کار م یکند. هر آنچه من و شما از خداوند می یابیم، با میزان فیضی که دریافت م یکنیم ارتباط مستقیم دارد.
من برای تغییر کردن، اضطرابی باورنکردنی به خود وارد م یکردم. تحت حس محکومیتی سنگین قرار گرفته بودم؛ چون به نظر می رسید هر پیامی که می شنوم به من می گوید باید تغییر کنم. با این وجود، هر چه تلاش می کردم، نمی توانستم تغییر کنم. در عذابی هولناک به سر می بردم چون همۀ چیزهای مربوط به خودم را که باید تغییر می کردند، می دیدم، اما در ایجاد این تغییرات هیچ توانی نداشتم. هرچه به خداوند نزدیک تر شوید، بیشتر م یبینید که او باید منبع شما در تمامی امور باشد. او تنها کسی است که می تواند تغییراتی در زندگی شما ایجاد کند. بیاموزید که بگویید: “خدایا، من بدون تو نمی توانم کاری انجام دهم، اما تو می توانی همۀ کارها را از طریق من انجام دهی!”
اگر به او اعتماد کنیم و به او روی آوریم، خدا وعده می دهد که ما را در ضع فمان تقویت کند. فیض خدا برای رفع نیازهای ما کافی خواهد بود.