«هر بخشش نیکو و هر عطای کامل از بالاست، نازل شده از پدر نورها که در او نه تغییری است و نه سایۀ ناشی از دگرگونی. » (یعقوب ۱: ۱۷ )
یعقوب می گوید که خدا نیکوست، همین و بس. او گاهی اوقات نیکو نیست، بلکه همیشه نیکوست.
آیا داشتن خدایی که تغییرناپذیر است، شگفت آور نیست؟ در خدا هیچ دگرگونی و تغییری وجود ندارد. می توانیم تا زمانی که زنده هستیم، همواره به وفاداری، رحمت و بخشش او وابسته باشیم.
اگر در شرایط سختی هستیم و یا می خواهیم تسلیم شویم، خدا همچنان نیکو است. او بانی مشکلات ما نیست. اگر اتفاق بدی برای ما بیفتد، خدا همچنان نیکو است. او به خاطر نیکویی یا شایستگی ما، به ما رحمت نم یکند. او به ما نیکویی می کند؛ چون خود او نیکوست. ما می توانیم در زندگی خود به نیکویی خدا تکیه کنیم!
کلید خوشبختی و رضامندی، در تغییر وضعیت یا شرایط ما نیست، بلکه اعتماد به خداست تا در زندگی ما خدا باشد.